Om te palmeren ga je eerst gemakkelijk zitten. Houd je rug recht, dat zorgt er ook voor dat je ademhaling vrij is. Leg je handen over je ogen, zo dat de kommetjes van je handen over je ogen heen zitten. Je ogen hebben dus nog de vrijheid om te bewegen.
Je kunt aan tafel gaan zitten zodat je armen op de tafel leunen. Eventueel een paar boeken onder je ellebogen. Je kunt ook een dik stevig kussen (zo’n bankzit kussen) op schoot nemen en daar met je ellebogen op leunen. Zorg dat je makkelijk zo heel lang zonder spanning en pijn kan zitten.
Je vingers kunnen het best gekruist over elkaar op je voorhoofd liggen. Als je namelijk je handen naast elkaar op je voorhoofd legt dan zit er veel meer spanning in je borst-, schouder- en hartgebied. Het gaat er bij het zien ook om dat je ontspant in dat gebied. Je hart wil ruimte hebben.
Uiteraard is het fijn als je warme handen hebt. Dus wrijf en masseer ze warm of houd ze even onder warm water. Achter je handen sluit je je ogen, je ziet nu niets meer. Je voelt nu de behaaglijke warmte van je handen in je ogen stralen. Je hoeft verder niets te zien. Je mag ontspannen, je mag visualiseren als je dat fijn vindt. Als je daar niet zo’n held in bent dan denk je aan iets wat je echt ontspant. Geniet van de rust die dit donker je geeft. Doe alleen dat wat ontspant voor jou. Onbelangrijk welke instructie je ooit kreeg van hoe het moet. Ontspan, dwing jezelf nergens toe. Je hoeft niets. Als je niet kunt visualiseren, probeer het ook niet.
Om je te helpen kun je een relaxed muziekje op zetten. Je hoeft in deze ruimte niets. Je mag er zijn voor jezelf.
Hoe lang?
Zo lang mogelijk. Ja, excuseer me, maar hier wil ik toch even iets steviger zijn. En dat kan een beetje onaardig lijken. Dus ga zitten en hou je vast.
Dus hoe lang?
Heel vaak is het antwoord: “X minuten? Dat is wel heel lang, die tijd heb ik niet.”
Dat is nou net het probleem. Dat je geen tijd hebt, dat je geen tijd neemt voor je ogen. Je ziet het niet helder meer, je ogen vragen om tijd en rust, je wilt ze genezen. En nu zeg je met andere woorden dat ze dat niet waard zijn. Als jij dit antwoord geeft en of je voelt dat zo ben jij niet aardig voor je ogen. Dit is een metaal aspect van zien. Dat we geen tijd meer hebben, te gehaast zijn, geen aandacht meer.
Hoe lang? Minstens een half uur per dag.
Oke, je kunt weer ontspannen.
Kinderen of met z’n tweeen
Om kinderen te laten palmeren kun je dat het beste met z’n tweeën doen (Of misschien met nog meer). Je kunt dan samen een verhaal maken. Jij begint bijvoorbeeld met een paar zinnen. Dan is het de beurt aan je kind. Die vertelt een paar zinnen. Ondertussen stel je het je voor wat jij zegt en wat je kind zegt. Uiteraard kun je de meest belachelijke verhalen krijgen. Maar het is heerlijk om je fantasie te laten werken en dat voor je te zien.
Je wordt uitgedaagd door je kind omdat die natuurlijk weer de verhaallijn totaal anders laat lopen dan dat jij dat wil. Je kunt mieren met sinaasappels naar olifanten laten gooien, die blazen ze terug met hun slurf en toen kwam de slagroomspuit om de hoek…oke, dat gaat nergens over, maar het gaat om het plezier, samen, en het voor je zien/voelen/ruiken/horen, zo levendig als dat voor jou mogelijk is. Speel.
Palmeren: mijn belevingen
In het begin dacht ik dat ik na een minuut palmeren het verschil wel zou moeten zien. Dus ik opende mijn ogen en tot mijn bittere teleurstelling zag ik het niet beter. Gefrustreerd probeerde ik het twee minuten. Maar dat werkte ook niet. Ik vond dus dat de methode niet werkte. Het was een strijd om zoveel mogelijk minuten te blijven zitten.
Na een tijd probeerde ik een kwartier te zitten palmeren. Maar ik kreeg schuldgevoelens dat ik niks aan het doen was en dat het toch niet zou werken. Totdat ik een keer 20 minuten zat en ineens zag ik het wel allemaal beter. Dus er zat iets van waarheid in. Langzaam kwam de ontspanning erin.
Eens heb ik 5 uur zitten palmeren en dat verschil was zeker merkbaar in mijn gezichtsvermogen. dat duurde een paar dagen en toen ging ik weer in mijn oude stresspatronen. Ook heb ik es gehoord van Esther van der Werf dat ze 6 uur heeft zitten palmeren. Ze vertelde me dat alle stress van de voorgaande periode eruit kwam. Daarna zag ze beter.
Mijn ervaringen vertellen me dat je moet blijven zitten. Laat door je heen gaan wat er komt. Je negativiteit, laat gaan. Je weerstand, laat gaan. Je ongeloof, laat gaan. Je drang om toch iets te gaan doen, blijf zitten. Je sprankelende energie voor die fantastische ideeen die in de rust en stilte ontstaan, blijf zitten, laat ze gaan. Je woede die je tegen kunt komen, voel het, accepteer het en laat gaan. Je kunt moe worden en in slaap willen vallen. Prima, val in slaap. Je wordt een paar minuten later wakker en je kan weer door met palmeren. Als je jezelf voorbij bent gelopen, kun je een huilbui krijgen. Geef de tranen de ruimte, er is iets wat uit je wil. Geef ze de ruimte en laat gaan.
Eigenlijk moet je vergeten dat palmeren een oefening is die je ogen verbetert. Het is rust en meditatie, tijd voor jezelf, tijd voor wie jij echt bent.
ALs je meer oefeningen zoekt kun je die hier vinden.