Dr. Bates citaat:

Van alle methodes om het zicht te verbeteren is de herinnering aan en het verbeelden van een zwarte punt misschien wel de beste. De punt kan sommige mensen behulpzaam zijn bij het bereiken van ontspanning als andere methodes falen.

Als de punt perfect gezien wordt staat hij niet stil maar beweegt in verschillende richtingen met een langzame, korte en makkelijke zwaai. Het is een vaststaand feit dat de punt het best gezien wordt als hij lijkt te bewegen over een afstand van zijn eigen diameter. Als de punt langzame en korte bewegingen maakt is het oog ontspannen. Ontspannen ogen bewegen altijd om te voorkomen dat ze gaan turen of zich gaan inspannen om iets beter te kunnen zien.

Het is bewezen dat het zicht altijd verslechterd als enigerlei moeite gedaan wordt. Hieruit volgt dat goed zicht niet bereikt kan worden door zich in te spannen. Als een punt perfect gezien of herinnerd wordt, is er sparke van Centrale Fixatie en wordt een deel van die punt beter gezien als men zich daarop richt. Als men links van de punt kijkt zou men de punt rechts moeten zien van waar men kijkt en zou de linkerkant van de punt beter gezien moeten worden dan de rest ervan.

Veel patienten vinden het moeilijk of onmogelijk een mentaal beeld van een perfect zwarte punt op te roepen. Ze zien de punt wazig of onduidelijk. Voor hen schijnen de grote letters duidelijker te zijn dan kleinen letters of een punt. Zij moeten begrijpen dat de grotere letters wellicht iets wazigere contouren hebben als men moeite doet ze mentaal op te roepen maar groot genoeg zijn oom ze te onderscheiden.

Inspannen om de punt perfect te herinneren kan genoeg waas creeren om de kleine punt niet meer te kunnen onderscheiden. Met perfect zicht is geen waas te zien en zijn de ogen ontspannen. Bij mensen met perfect zicht is dat meestal voortdurend het geval. Zij kunnen een grote letter perfect zien en als de helft van de letter afgedekt wordt zien ze de andere helft even zwart als de hele letter. Als vervolgens een steeds groter gedeelte van de letter wordt afgedekt zodat er nog maar een kwart, een achste, een tiende of nog kleiner deel zichtbaar blijft van de letter, zien ze dat gedeelte nog steeds even zwart als de gehele letter.

Als een patient zijn wijsvinger 15 cm voor zijn gezicht houdt en zijn hoofd en ogen zijdelings beweegt is het onmogelijk om – zonder naar de vinger te kijken – zich voor te stellen dat de vinger in de tegenovergestelde richting beweegt van de beweging van het hoofd en de ogen. Dit noemt men de variabele zwaai, omdat de grootte van de beweging varieert met de afstand. Op 15 cm afstand van het gezicht is de beweging wel 10 cm, terwijl de wijsvinger op afstand van meer dan een meter nauwelijks meer lijkt te bewegen.

Een kleine stip op een afstand van 15 cm lijkt minder dan zijn halve diameter te bewegen, op een grotere afstand is de beweging zo kort dat hij niet meer te onderscheiden is, hoewel wel aanwezig. Daar een korte zwaai meer effect heeft op het zicht dan een grote zwaai, is het voordeel van de minuscule zwaai van de stip op sfatnd dus evident.

De voorstelling van een zwarte stip kan gebruikt worden om het zien van grotere letters of andere voorwerpen te verbeteren. Door oefening kan men een perfect zwarte stip herinneren of voorstellen in alle mogelijke situaties en omstandigheden. Door op de letter een denkbeeldinge stip te plaatsen ziet men de letter beter.

De herinnering aan een perfect zwarte stip is ook bruikbaar voor andere doeleinden dan alleen het verbeteren van het zicht. Als de ogen vermoeid aanvoelen kan het oproepen van de herinnering aan een stip een gevoel van weldadige rust veroorzaken. Symptomen van verschillende oogziekten zijn acuut verminderd of zelfs verdwenen door de herinnering aan een perfecte stip.